Τους χρωματισμούς επιφανειών των ξύλινων στοιχείων (ξύλινα κουφώματα, έπιπλα, ξύλινοι διαχωριστικοί τοίχοι, ξύλινες ψευδοροφές) τους διακρίνουμε σε:
1.Κοινούς ελαιοχρωματισμούς,
2. Σπατουλαριστούς ελαιοχρωματισμούς,
3. Σπατουλαριστούς χρωματισμούς με ριπολίνη.
Σήμερα θα ασχοληθούμε με τους κοινούς ελαιοχρωματισμούς
Κατά την εργασία ακολουθείται την παρακάτω πορεία :
1. Καθαρίζουμε με προσοχή την επιφάνεια του ξύλου από διάφορα υλικά που τυχόν έχουν παραμείνει επάνω της κατά τα διάφορα στάδια της κατασκευής
2. Επαλείφουμε την καθαρή και στεγνή επιφάνεια με μείγμα λινελαίου με μικρή ποσότητα στεγνωτικού και τσίγκου (αστάρωμα).
3. Αφού στεγνώσει το αστάρωμα ακολουθεί επεξεργασία της επιφάνειας του ξύλου, δηλαδή αφαιρούνται τυχόν σκλήθρες του ξύλου που εξέχουν , κλπ. Κατά άλλη μέθοδο οι κεφαλές των ρόζων καίγονται τοπικά. Πολλοί το δημιουργούμενο βαθούλωμα το περνάνε με γομαλάκα, άλλοι το γεμίζουν με στόκο. Η δεύτερη μέθοδος δεν είναι τόσο καλή όσο η πρώτη.
4. Τρίβουμε με γυαλόχαρτο Νο 3 και καθαρίζουμε καλά την επιφάνεια. Επακολουθεί η πλήρωση κάθε κενού (βαθουλώματος, αρμού ή σχισμής) με ζύμη στόκου (στόκος με λινέλαιο, μικρή ποσότητα τσίγκου και λίγη στεγνωτικό). Η εργασία αυτή λέγεται στοκάρισμα. Η ζύμη του στόκου πρέπει να είναι στεγνή (όχι πολτώδης).
5. Αφού ο στόκος ξεραθεί καλά, επακολουθεί πάλι τριβή με γυαλόχαρτο Νο 3.
6. Μετά τις εργασίες που περιγράψαμε καθαρίζεται καλά με ειδική βούρτσα (ψήκτρα ) η επιφάνεια και γίνεται η πρώτη στρώση ελαιοχρώματος
7. Αφού στεγνώσει η πρώτη στρώση επακολουθεί πάλι τριβή με λεπτόκοκκο γυαλόχαρτο Νο 1.
8. Κατόπιν επακολουθεί η δεύτερη και τελευταία στρώση με ελαιόχρωμα.
Καλό βάψιμο!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου